Wstęp

Polska kuchnia epoki baroku słynęła z dodatku do potraw dużej ilości przypraw:

pieprzu, imbiru, gałki muszkatołowej, kminku ,szafranu. Hasłem przewodnim było powiedzenie ,,Tylko pieprzno i szafranno, mościa panno!" Zalecało ono używanie w nadmierze wszystkich przypraw

co stanowiło o dobrym guście kucharza. Dania epoki baroku były przygotowywane w sposób, który zmieniał skutecznie pierwotny charakter podstawowych składników.

Kuchnia barokowa to także kuchnia iluzji. Celem kucharzy było zaskoczenie biesiadujących

a także oszukanie ich zmysłów. Dlatego nazwy potraw różniły się od rzeczywistych dań,

np. ser, który nie jest serem czy kuropatwa, która smakuje jak ryba.

      Kuchnia współczesna ma wiele wspólnego z tą z czasów polskiej szlachty. Korzysta się nie tylko

z produktów charakterystycznych dla naszych czasów ale sięga się również po te używane kiedyś

jak również próbuje się tego, co nie znane i jeszcze nie praktykowane. Popularne jest również łączenie

smaków słodkich, słonych, gorzkich i kwaśnych. W dzisiejszej kuchni nie ma rzeczy niedopuszczalnych

a eksperymentowanie w kuchni jest bardzo mile widziane i niezwykle odkrywcze. Praktycznie każda

roślina, ziele, warzywo czy owoc a nawet kwiat jest jadalne i po odpowiednim przyrządzeniu zyskuje miano prawdziwego rarytasu. Również mięso zapodane zgodnie z miejscową kulturą i religią może być

inspiracją do tworzenia nowych smaków i potraw.

      Postanowiliśmy stworzyć kilka receptur na dania współczesne ale inspirowane tradycją barokową.

Spróbowaliśmy odkryć na nowo kilka roślin, które w naszych domach nie są używane na co dzień a ich

walory smakowe jak również zdrowotne są warte uznania.

Zapraszamy do biesiady przygotowanej przez naszą ekipę!